Ondanks de globale opwarming van de aarde, bleven de temperaturen in België in de maanden februari, maart en april rond het vriespunt hangen. Wat het weer betreft hadden de thuisblijvers blijkbaar verkeerd gegokt, maar dat lieten de kompasleden die Lissabon op het programma hadden staan niet aan hun hartje komen. Deborah en Tom verbleven heel de paasvakantie te Lissabon en ontvingen twee groepen. Telkens werd een gelijkaardig programma afgewerkt ...

We verbleven in een appartement met vijf slaapkamers en vier badkamers. Het zicht vanuit onze livingroom bewijst dat er geen wolkje aan de lucht was.

Baixa, Bairro Alto, Chiado en terug. Lissabon is gebouwd op 7 heuvels, en dat hebben de kuiten van onze leden wel degelijk gevoeld. Gelukkig bestaat er zoiets als Giginja, een kersenlikeurtje.

Parque das Naçoes

De weervrouw sprak over een mogelijk buitje ... dus kozen we voor een binnenactiviteit. Via een Modernistische promenade liepen we naar het grootste visbassin van Europa.

Combinados Pena, Mouros en Montserrat

Volgens de reisgidsen bezit Sintra een microklimaat ... en dat hebben we inderdaad gemerkt. Deborah en Tom zelfs 2x.

Onde a terra se acabe e o mar começa

Elke geograaf die zich respecteert moet ooit op het meest westelijke punt van het Europese continent hebben gestaan. En met hem blijkbaar ook alle Jappaners en Chinezen die Portugal aandoen. Maar deze "echte" toeristen zijn blijkbaar enkel geïnteresseerd in een foto aan de plaquette. Tijdens onze obligate wandeling naar een rustiger uitkijkpunt, merkten we dat de oorspronkelijke vegetatie verdrongen wordt door Carobrotus edulis, een kruipend, mat-vormende vetplant.

Belèm

In Belèm, Portugees voor Bethlehem, ligt de geschiedenis voor het grijpen. Wij begonnen onze geschiedkundige met een groet aan de geneuvelden "outre-Mer". Vervolgens stond de beklimming van de Torre de Belèm op het programma, geen eenvoudige opdracht met een "eenvoudige" wenteltrap. Sommige reisgidsen vermelden dat deze toren zich verplaatste ten gevolge van een aardbeving, maar echte geografen zijn er zeker van dat enkel de bedding van de Tejo veranderde. Na deze inspanning moest en zou de innerlijke mens versterkt worden én daar is in Belèm maar één oplossing voor: Pateis de Belèm.

Tenslotte betraden we het Mosteiro dos Jéronimos. In 1502 werd aan de bouw van dit kalkstenen gebouw in Manuelstijl begonnen. Het Hiëronymietenklooster op haar beurt bulkt ook van de historiek. Niet enkel werd op deze plek in 2007 het Verdag van Lissabon door 27 EU-lidstaten ondertekend, liggen niet enkel Camoes, Vasco da Gama en Pessoa hier begraven, ook de leden van dekoninklijke familie rusten hier. Het is dan ook niet verwonderlijk dat dit klooster, net zoals de Torre de Belèm op de werelderfgoedlijst van de UNESCO voorkomt.

Pero Pero Pero

Oorspronkelijk was het de bedoeling van op het appartement te ontbijten, maar iedereen vond dat de sapjesman het beter deed dan Tom. Dus namen we elke morgend een stevig Portugees ontbijt buitenshuis.

Dankzij de dagelijkse kilometers gromde onze magen elke avond steeds harder en harder. Lisboa is gelukkig gekend om zijn vele gezellige plekjes, barretjes en typische restaurants waar je samen met de locals kan genieten van een plaatselijk gerecht en aldus, zoals het een echte Kompasser betaamt, namen we ons diner tussen de Portugezen, onder de TL-lampen bij een groot tv-scherm en een voetbalmatch. Portugal ten voeten uit!